1. Waterland
Blijf op de hoogte en volg Vivian
20 Maart 2014 | Indonesië, Ende
En opnieuw ben ik gezegend om deavonturenvanvivian.waarbenjij.nu te heropenen! Reis 1 duurde drie maanden, reis 2 duurde twee maanden en om het cijferreeksje kloppend te houden kon ik niet anders dan nu één maand op stap te gaan. Anders dan voorgaande keren is het reisgezelschap verdubbeld: mijn vriendje durfde na drie-en-een half jaar ook het avontuur aan.
Doorgewinterd reiziger als ik ben (haha - niet echt: lees door voor details) moet ik soms ontzettend lachen. Zo viel in onze eerste nacht de airconditioning uit. Ik constateerde dat het dan wel zou gaan regenen. Rick was verbaasd: "waarom sluiten ze dan de electriciteit af?" Geen kwestie van afsluiten, legde ik vlotjes uit, "de electriciteit sluit zich zelf af". Ik had nog gelijk ook. Verrekte warm hoor, zonder airco.
Inmiddels is hij het hartstikke gewend. Sterker nog: ik typ dit achter de enige werkende computer in het lokale Tourist Office. Achter me is vriendlief druk in de weer de andere twee computers te repareren. Regen maakt hier meer kapot dan je lief is...
De mensen zijn hier vreselijk vriendelijk. Ontzettend behulpzaam. Een grote glimlach erbij en ik geloof ze op hun woord. Omdat we al op dag één niet de gekozen route konden afleggen (wéér die regen!), besloten we dat we morgen met een privé auto een wat langere tocht naar de volgende standplaats willen afleggen. Scheelt toch al snel twee dagen reizen: daar hebben we best wat geld voor over.
We dachten dit alles handig te regelen met de bazin van het hotel waar we momenteel verblijven. Toen zij een aanbetaling vroeg haalde ons protest niets uit en na tien minuten discussiëren besloten we dan toch maar te betalen. Blijk ik toch net niet doorgewinterd genoeg: op Tripadvisor staat een horrorverhaal van mensen die nét zo stom zijn geweest als wij. Misschien had ik daar toch eerst eens even op moeten kijken...
Verder: het is weer geweldig! Ik voel me als een vis in de regen met mijn backpack op de rug. Nu nog wachten tot ik als een visje op het droge naar adem moet gaan happen. Zo adem ik namelijk als de zon lekker fel op mijn bolletje schijnt.
Doorgewinterd reiziger als ik ben (haha - niet echt: lees door voor details) moet ik soms ontzettend lachen. Zo viel in onze eerste nacht de airconditioning uit. Ik constateerde dat het dan wel zou gaan regenen. Rick was verbaasd: "waarom sluiten ze dan de electriciteit af?" Geen kwestie van afsluiten, legde ik vlotjes uit, "de electriciteit sluit zich zelf af". Ik had nog gelijk ook. Verrekte warm hoor, zonder airco.
Inmiddels is hij het hartstikke gewend. Sterker nog: ik typ dit achter de enige werkende computer in het lokale Tourist Office. Achter me is vriendlief druk in de weer de andere twee computers te repareren. Regen maakt hier meer kapot dan je lief is...
De mensen zijn hier vreselijk vriendelijk. Ontzettend behulpzaam. Een grote glimlach erbij en ik geloof ze op hun woord. Omdat we al op dag één niet de gekozen route konden afleggen (wéér die regen!), besloten we dat we morgen met een privé auto een wat langere tocht naar de volgende standplaats willen afleggen. Scheelt toch al snel twee dagen reizen: daar hebben we best wat geld voor over.
We dachten dit alles handig te regelen met de bazin van het hotel waar we momenteel verblijven. Toen zij een aanbetaling vroeg haalde ons protest niets uit en na tien minuten discussiëren besloten we dan toch maar te betalen. Blijk ik toch net niet doorgewinterd genoeg: op Tripadvisor staat een horrorverhaal van mensen die nét zo stom zijn geweest als wij. Misschien had ik daar toch eerst eens even op moeten kijken...
Verder: het is weer geweldig! Ik voel me als een vis in de regen met mijn backpack op de rug. Nu nog wachten tot ik als een visje op het droge naar adem moet gaan happen. Zo adem ik namelijk als de zon lekker fel op mijn bolletje schijnt.
-
20 Maart 2014 - 10:54
Ingel:
Mati Lampu (dode lamp) oftewel uitvallen van de electriciteit komt bij veel regen en vooral onweer nogal eens voor en ja dan voel je de tropische hitte.
Niet alle horrorverhalen geloven. Komt best goed volgens mij. Nog een beetje trainen in hard doch vriendelijk incusief glimlach en humor (blijven lachten) onderhandelen denk ik.
Geniet ervan Vivian,
Ingel -
20 Maart 2014 - 16:44
Elvira:
Wat heerlijk om zo af en toe weer een verhaal van je/jullie te lezen! Ik krijg er nostalgische gevoelens van. Doe voorzichtig! X. -
20 Maart 2014 - 22:03
Marijke:
Vind ik leuk! -
21 Maart 2014 - 17:55
Ridien :
Ik ga jullie volgen! Enjoy en geniet en hopelijk word het snel droog. X -
22 Maart 2014 - 11:28
Henk:
Ha die wereld backpackers
Leuk om te lezen hoe jullie je vermaken in een geheel andere wereld dan je eigen Nederland. Dubbelleuk(vinden jullie waarschijnlijk niet) is het dan om te lezen dat, hoe doorgewinterde, goed geleerde Nederlanders, door hun goede eigenschap, "vertrouwen", er toch weer in tuimelen. Ach ja, we zijn nooit te oud om te leren en onderwijs kost nu eenmaal geld. In rupiahs is het wel een heel kapitaal. Zo lijkt ons gezegde, goede raad is duur, nog een beetje waar te zijn. Heel veel plezier daar met zijn tweeën.
-
24 Maart 2014 - 21:36
Sjaak :
Mooi om weer wat reisperikelen van jullie te lezen. Take care en veel plezier
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
